Californication
Door: Peter
Blijf op de hoogte en volg Peter
06 Mei 2016 | Verenigde Staten, Los Angeles
Hoi allemaal,
Het is nog geen vier uur rijden van Las Vegas naar Los Angeles. Kan makkelijk op een halve tank. Maar omdat ik ik ben, tank ik de auto vol. Na tien minuten in de Mojave woestijn gaan er allerlei lampjes in de auto branden en krijg ik hier en daar wat waarschuwingen. Omdat we er inmiddels (ruim) 2.500 km op hebben zitten wil de auto graag wat olie. Als de auto dat 10 minuten eerder doet, prima. Nu wacht de auto totdat ik midden in de woestijn rij. Gewoon erg fijn. Ik weet wel dat je niet gelijk je auto langs de kant hoeft te zetten, en dat we nog wat tijd hebben. Maar had dat signaal niet 10 minuten eerder kunnen komen?
Auto's en ik. Een betoverende symbiose gaan we echt nooit worden.
Uiteindelijk vinden we 'gewoon' een tankstation en vullen we de olie bij. Dat kan alleen maar in Amerika, een tankstation midden in de woestijn.
Eenmaal in Anaheim (LA) knallen we de koffers op de kamer, en duiken we het zwembad in. Dat hebben de dames wel verdiend na 4 uurtjes in de auto. Omdat we morgen naar Disney gaan, zorg ik ervoor dat de dames vroeg op bed liggen. Helaas zonder het gewenste resultaat, want Walt (van Disney) heeft bepaald om elke avond om 21 uur vuurwerk de lucht in te schieten, en daar bezuinigen ze hier niet echt op. Dames klaarwakker en uiteraard willen ze het vuurwerk bekijken. We hebben echt een prima uitzicht op het vuurwerk vanuit onze kamer. Dat dan weer wel.
Disneyland in Amerika heeft net even dat beetje meer dan Disneyland in Parijs. Want in Frankrijk wonen Fransen, die zijn nou eenmaal niet zo aardig jegens toeristen. Het park in Anaheim is ook het allereerste Disneypark ooit gebouwd, en stamt uit 1955. Die authentieke sfeer proef je hier wel. Het kasteel is wel wat kleiner dan in de nieuwere parken.
Het is heel druk, maar we staan eigenlijk nergens lang te wachten. We kunnen overal binnen 20-25 minuten in. Ook de foto's met alle prinsessen, dieren en overige bohemiens zijn zo gepiept. Vooraf wilden de dames met Rapunzel op de foto, vandaag kregen ze Flynn Ryder (mannelijke tegenspeler in de tekenfilm), er gratis bij.
Zo rond het middaguur loopt er een man met ons op, die aan ons vraagt of we uit Nederland komen. Vreemde vraag, de meeste Amerikanen denken dat we Duitsers zijn. Blijkt de beste man Nederlandse roots te hebben. Zijn opa kwam uit Nederland. De beste man was zelf in Nederland geweest en sprak zelfs wat gebrekkig Nederlands. Superaardige man, uiteindelijk nog een tijdje mee staan praten. Dat bedoel ik dus, dat zie je die Fransen echt niet doen. Zo 'Joie de Vivre' zijn die Fransen gewoon niet...
De dag erna gaan we LA bezichtigen. Nadat we onze auto in de garage hebben geknald, lopen we binnen twee minuten tegen Jodie Foster (van Silence Of The Lambs) en Kristen Stewart (van de Twilight films) aan. Supergrappig. Jodie Foster kreeg afgelopen woensdag een ster op de Walk of Fame. Hartstikke toevallig dat wij er dan ook zijn. Wel leuk om eens mee te maken.
We rijden ook Mulholland Drive op en over. Hier schijnen alle sterren te wonen, niet dat ons dat iets interesseert, wij komen voor het Hollywood sign. Daar willen we mee op de foto! En dat is gelukt, vanaf Mullholland Drive schijn je het beste uitzicht te hebben. Het gebied rond het bord zelfs is sinds een aantal jaar verboden gebied. Echt heel dichtbij schijn je niet meer te kunnen komen.
Vandaag, onze laatste volle dag in Amerika, gaan we naar de Santa Monica Pier. We genieten er nog even van de zon, we gaan een aantal keer van achtbaan, duiken de speelhal in en wandelen over de hele pier. Het besef dat we naar huis moeten is inmiddels wel geland. Heel erg vinden we het niet, de meiden zijn er ook wel klaar mee. Die zijn weer toe aan een vast patroon, en wij misschien ook wel. Vooral Noa mist school toch wel heel erg. Ondanks dat ze thuis natuurlijk ook gewoon vrij was geweest. Senna wil weer heel graag met haar vriendinnetjes spelen.
Alsof het toeval is lopen we tegen een bord aan met 'The End of Route 66'. Het einde van de (auto)route die beide kusten in Amerika met elkaar verbindt.
Een toepasselijk einde van een geweldige vakantie. Ik heb echt oprecht genoten van deze hele reis. Vooral van Noa en Senna. We zijn dolblij dat we dit met de meiden hebben kunnen doen.
Voor de mensen die ons gevolgd hebben; dank je wel. En dank voor alle reacties. Wij vonden het superleuk dat jullie ons, weliswaar van een afstandje, hebben gevolgd.
xx
Peter
Het is nog geen vier uur rijden van Las Vegas naar Los Angeles. Kan makkelijk op een halve tank. Maar omdat ik ik ben, tank ik de auto vol. Na tien minuten in de Mojave woestijn gaan er allerlei lampjes in de auto branden en krijg ik hier en daar wat waarschuwingen. Omdat we er inmiddels (ruim) 2.500 km op hebben zitten wil de auto graag wat olie. Als de auto dat 10 minuten eerder doet, prima. Nu wacht de auto totdat ik midden in de woestijn rij. Gewoon erg fijn. Ik weet wel dat je niet gelijk je auto langs de kant hoeft te zetten, en dat we nog wat tijd hebben. Maar had dat signaal niet 10 minuten eerder kunnen komen?
Auto's en ik. Een betoverende symbiose gaan we echt nooit worden.
Uiteindelijk vinden we 'gewoon' een tankstation en vullen we de olie bij. Dat kan alleen maar in Amerika, een tankstation midden in de woestijn.
Eenmaal in Anaheim (LA) knallen we de koffers op de kamer, en duiken we het zwembad in. Dat hebben de dames wel verdiend na 4 uurtjes in de auto. Omdat we morgen naar Disney gaan, zorg ik ervoor dat de dames vroeg op bed liggen. Helaas zonder het gewenste resultaat, want Walt (van Disney) heeft bepaald om elke avond om 21 uur vuurwerk de lucht in te schieten, en daar bezuinigen ze hier niet echt op. Dames klaarwakker en uiteraard willen ze het vuurwerk bekijken. We hebben echt een prima uitzicht op het vuurwerk vanuit onze kamer. Dat dan weer wel.
Disneyland in Amerika heeft net even dat beetje meer dan Disneyland in Parijs. Want in Frankrijk wonen Fransen, die zijn nou eenmaal niet zo aardig jegens toeristen. Het park in Anaheim is ook het allereerste Disneypark ooit gebouwd, en stamt uit 1955. Die authentieke sfeer proef je hier wel. Het kasteel is wel wat kleiner dan in de nieuwere parken.
Het is heel druk, maar we staan eigenlijk nergens lang te wachten. We kunnen overal binnen 20-25 minuten in. Ook de foto's met alle prinsessen, dieren en overige bohemiens zijn zo gepiept. Vooraf wilden de dames met Rapunzel op de foto, vandaag kregen ze Flynn Ryder (mannelijke tegenspeler in de tekenfilm), er gratis bij.
Zo rond het middaguur loopt er een man met ons op, die aan ons vraagt of we uit Nederland komen. Vreemde vraag, de meeste Amerikanen denken dat we Duitsers zijn. Blijkt de beste man Nederlandse roots te hebben. Zijn opa kwam uit Nederland. De beste man was zelf in Nederland geweest en sprak zelfs wat gebrekkig Nederlands. Superaardige man, uiteindelijk nog een tijdje mee staan praten. Dat bedoel ik dus, dat zie je die Fransen echt niet doen. Zo 'Joie de Vivre' zijn die Fransen gewoon niet...
De dag erna gaan we LA bezichtigen. Nadat we onze auto in de garage hebben geknald, lopen we binnen twee minuten tegen Jodie Foster (van Silence Of The Lambs) en Kristen Stewart (van de Twilight films) aan. Supergrappig. Jodie Foster kreeg afgelopen woensdag een ster op de Walk of Fame. Hartstikke toevallig dat wij er dan ook zijn. Wel leuk om eens mee te maken.
We rijden ook Mulholland Drive op en over. Hier schijnen alle sterren te wonen, niet dat ons dat iets interesseert, wij komen voor het Hollywood sign. Daar willen we mee op de foto! En dat is gelukt, vanaf Mullholland Drive schijn je het beste uitzicht te hebben. Het gebied rond het bord zelfs is sinds een aantal jaar verboden gebied. Echt heel dichtbij schijn je niet meer te kunnen komen.
Vandaag, onze laatste volle dag in Amerika, gaan we naar de Santa Monica Pier. We genieten er nog even van de zon, we gaan een aantal keer van achtbaan, duiken de speelhal in en wandelen over de hele pier. Het besef dat we naar huis moeten is inmiddels wel geland. Heel erg vinden we het niet, de meiden zijn er ook wel klaar mee. Die zijn weer toe aan een vast patroon, en wij misschien ook wel. Vooral Noa mist school toch wel heel erg. Ondanks dat ze thuis natuurlijk ook gewoon vrij was geweest. Senna wil weer heel graag met haar vriendinnetjes spelen.
Alsof het toeval is lopen we tegen een bord aan met 'The End of Route 66'. Het einde van de (auto)route die beide kusten in Amerika met elkaar verbindt.
Een toepasselijk einde van een geweldige vakantie. Ik heb echt oprecht genoten van deze hele reis. Vooral van Noa en Senna. We zijn dolblij dat we dit met de meiden hebben kunnen doen.
Voor de mensen die ons gevolgd hebben; dank je wel. En dank voor alle reacties. Wij vonden het superleuk dat jullie ons, weliswaar van een afstandje, hebben gevolgd.
xx
Peter
-
06 Mei 2016 - 09:14
Sylvia Hollander:
Lieve Sliepjes,
Ook dit laatste verslag is een waar genot om te lezen.
Mooi om dit van zo'n afstand toch een soort vaan mee te beleven.
Een hele goede terugreis en veilige thuiskomst.
Veel liefs van ons xxx -
06 Mei 2016 - 16:28
Elise:
Je kijkt er zo lang naar uit en zo'n vakantie vliegt voorbij. Wel veel nieuwe indrukken en gave foto"s. We vonden het leuk om jullie te volgen en horen de verhalen vast thuis wel. Veilige terug reis. Groetjes -
06 Mei 2016 - 18:32
Petra:
Weer heerlijk om te lezen,jullie hebbenweer leuke dingen gezien en meegemaakt. Aan alles komt een einde!Hele goeie terugreis en tot gauw weer op hollandse bodem. Xxx voor jullie van ons! -
06 Mei 2016 - 18:43
Marja Hurkmans:
Hallo Sliepjes bedankt dat we hebben mee mogen genieten van jullie belevenissen van deze super mooie vakantie ik gaat de mails missen.
Veel liefs en groetjes Aad en Marja xxx -
06 Mei 2016 - 20:29
Richard En Ilfa :
Was leuk om met jullie op vakantie te zijn geweest ;)
We gaan de colums wel missen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
